12ம் சென்னை திரைப்படவிழா திரைப்படங்கள் 1:

12-வது சென்னை திரைப்பட விழாவில் இன்று பார்த்த படங்களில் The Empty Hours, Ariane's Thread மற்றும் Mr. kaplan என்கின்ற இந்த மூன்று திரைப்படங்களும் கண்டிப்பாக தரவிறக்கம் செய்து மீண்டும் பார்க்க வேண்டிய தகுதியை பெற்றிருக்கின்றன... இந்தப் படங்களைப் பற்றி நீண்ட பதிவுகள் எழுத வேண்டுமென ஆசை.. தற்போது ஒரு சிறிய பதிவு..

The Empty Hours: 

செல்போனுக்குள்ளாகவே சுருங்கிப் போன இந்த கணிப்பொறி யுகத்தில், வாழ்க்கையை தனிமைக்கு தின்னக் கொடுக்கும் மனிதர்கள் பெருகி வருகிறோம்.. அதுபோல தனிமையை உணரும் இரண்டு நபர்களின் கதை இது.. பருவத்தாலும் வயதாலும் முதிர்ச்சி அடைந்த பெண்ணுக்கும், இரண்டிலுமே முதிர்ச்சி அடையாத இளைஞனுக்குமான தனிமையை பேசும் படம்.. அந்த தனிமையின் தவிப்பை இருவரும் எப்படி கடக்கிறார்கள் என்பதை படம் பார்த்து தெரிந்து கொள்ளுங்கள்...
(Spain, 2013, 101 mins, Aaron Fernandez Lesur)

Ariane's Thread:

எந்தவித எதிர்பார்ப்புமே இல்லாமல் வேறுவழியின்றி பார்த்த படம், மிகச்சிறப்பான படமாக அமைந்தது என் பாக்கியமே.. வாழ்க்கையின் பல்வேறுவிதமான தத்துவங்களை அநாயசமாக அள்ளித் தெளிக்கிறது இந்தத் திரைப்படம்.. இதில் வரும் ஒவ்வொரு கதாபாத்திரமுமே அதற்குரிய முக்கியத்துவத்தோடும் உயிர்ப்போடும் இருப்பது படத்தின் சிறப்பு.. (அந்த ஆமை உட்பட).. வசனங்கள் எல்லாம் அவ்வளவு அர்த்தமுள்ளவை.. இந்த திரைப்படத்தை பார்த்த போது தவிர்க்கவே முடியாத அளவுக்கு இரண்டு சிறுகதைகள் நினைவுக்கு வந்தது.. ஒன்று எஸ்.ராவின் ஜி.சிந்தாமணிக்கும் கோகிலாவுக்கும் சம்பந்தம் இல்லை சிறுகதை.. மற்றொன்று ஜி.நாகராஜனின் டெர்லின் ஷெர்ட்டும் எட்டு முழ வேஷ்டியும் அணிந்த மனிதர் சிறுகதை...
(France, Robert Guediguian, 2014, 92 Mins)

Mr. Kaplan:

யூதர்களுக்கும் ஜெர்மானிய நாஜிப்படைக்கும் இடையேயான பிரச்சனைகளை மையமாக வைத்து எத்தனையோ திரைப்படங்களை நாம் பார்த்திருக்கலாம்.. ஆனால் இப்படி ஒரு படத்தை நாம் பார்த்திருப்போமா என்பது சந்தேகமே.. 76 வயதான Kaplan என்ற வயதான பெரியவர் தான் இந்த திரைப்படத்தின் நாயகன்.. இவருக்கு உதவியாளனாக உற்றார் உறவினர்கள் மற்றும் குடும்பத்தால் உதாசீனப்படுத்தப்பட்ட நடுத்தர வயது மனிதன் ஒருவன்... இருவருக்குமே தேவை ஒன்றுதான்.. தாங்கள் வாழ்ந்தோம் என்று சொல்லிக் கொள்வதற்கு ஏதேனும் ஒரு சாதனையை நிகழ்த்த வேண்டும் என்பது... அதற்கான வாய்ப்பாக இரண்டாம் உலகப் போரின் போது, அவர்கள் வாழும் உருகுவே நாட்டில் வந்து பதுங்கிய ஒரு நாஜியைப் பற்றிய குறிப்பு அவர்களிடம் கிடைக்கிறது... அதை வைத்து அந்த இருவரும் என்ன செய்தார்கள் என்பது மீதிப்படம்.. யூதர்கள்-நாஜி என்கின்ற இந்த கனமான களத்தை இவ்வளவு கலவையான உணர்ச்சிகளோடு பார்த்தது இந்தப் படத்தில் மட்டும்தான்... குடும்பத்தோடு பார்க்கலாம் இந்தப் படத்தை...
(Uruguay, Alvaro Berchner, 2014, 95 Mins)

Charlie's Country:

நல்ல கதைக்களம்.. எல்லா நாடுகளும் எதிர்கொண்டு வந்திருக்கும் பிரச்சனை என கருத்தியல் அடிப்படையில் முக்கியமான படைப்பு தான்... ஆனால் சோர்வு தட்டுவதும் சில இடங்கள் நம் அளவு கடந்த பொறுமையை கோருவதும் இதன் குறைகள்.. Charlieயாக நடித்திருக்கும் பெரியவரின் நடிப்பு ஈர்த்தது.. சில காட்சிகளில் கையாளப்பட்ட குறியீடுகள் முழுவதுமாக புரியவில்லை.. முடிந்தால் மீண்டுமொரு முறை பார்க்க வேண்டும்...

(Australia, Rolf De heer, 2013, 108mins)

Adomya And Life Goes On..

அஸ்ஸாம் மொழித் திரைப்படம்.. எய்ட்ஸ் நோயால் பாதிக்கப்பட்ட ஒரு பெண்ணுக்கு ஏற்படும் அவலத்தை பேசும் திரைப்படம்.. சீரியலுக்கு நிகராக இருந்தது... ஏகப்பட்ட க்ளிசே காட்சிகள் என இன்றைய சோகம் இந்தத் திரைப்படமாக இருந்தாலும், நம்பிக்கையை விதைக்கின்ற வகையில் அந்த கதாபாத்திரம் வாழ்ந்துகாட்டுவதை காட்சிப்படுத்தி இருந்த விதம் கண்டிப்பாக பாராட்டத்தக்கது... அதற்காக மட்டுமே கவனம் ஈர்த்த படம்..

(India, Assam, Bobby Sarma Baruah,2013, 90 Mins)